Sığırlarda Şarbon ( Antrax ) Hastalığı

Sığırlarda Şarbon ( Antrax ) Hastalığı

Hastalığın etkeni, Bacillus antracis, sporlaşarak çoğalan bir bakteridir. Bacillus antracis, 55 - 60 C°' de 10-15 dk.' da in aktif hale gelirken, sporları toprakta, merada ve sularda 50 ve 60 yıl arasında canlı kalabildiği gibi, fiziksel ve kimyasal etkilere karşı çok dayanıklıdır.  3285 sayılı Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Kanununa göre Antraks ihbarı mecburi hastalıklardan olup, hastalığa yakalanmış hayvanlar tazminatsız olarak öldürülür ve imha edilir.

BULAŞMA

    Bulaşma başlıca 3 yolla olmaktadır;

  • Sindirim yoluyla (Bağırsak şarbonu)
  • Solunum yolu ile (Akciğer Şarbonu)
  • Deri yolu ile (Deri Şarbonu)

Son iki Şarbon türü ‘Meslek Hastalığıdır.

BELİRTİLERİ

  • Per Akut Form
  • Akut Form
  • Kronik form

Şarbon olan hayvanda ölümden hemen önce veya hemen sonra:

  • Anüs, burun delikleri, vulva gibi doğal deliklerden kan gelir.
  • Gelen kan katran rengindedir ve pıhtılaşmaz.
  • Ölüm sertliği (Rigor mortis) şekillenmez.
  • Deri altı ödemler tipiktir.

Bu belirtilerin görüldüğü hayvanlara otopsi yapılmaz. Ölen hayvanların kadavrası açılmadan, derin bir çukura kireç dökülerek gömülür. Böylece 24-48 saat içerisinde bakteri tahrip olur ve hastalığın yayılımı engellenir.

KORUNMA YOLLARI

  • Antrakstan ölmüş hayvanların yakılarak veya 2 metre derine gömülüp üzerine bol sönmemiş kireç tozu serperek ortadan kaldırılması gerekir.
  • Hastalığın merada çıktığı durumlarda mera duyarlı hayvanlara kapatılır, hastalar ayrılır, sağlamlar daha yüksek yerlere taşınır ve aşılanırlar.
  • Hastalık ahırda çıkmışsa hastalar ayrılır ve gerekirse tedaviye alınır. Sağlamlara aşı uygulanır. Tüm ahır malzemesi dezenfekte edilir.
  • Yine hasta hayvanların temas ettiği nakil vasıtaları dezenfekte edilir. Hayvan yemi veya artıkları ve hayvansal maddeler yakılarak imha edilir.
  •  Hasta ve hastalıktan şüpheli hayvanların kesilmesi ve etlerinin tüketimi yasaktır.
  • Ölen hayvanlara otopsi yapılmaz.